Kiedy jesteśmy zdrowi, wtedy prawdziwie możemy cieszyć się darem życia. W definicji Światowej Organizacji Zdrowia, zdrowie to nie tylko brak choroby czy niepełnosprawności, ale pełnia dobrego samopoczucia psychicznego, fizycznego, społecznego i duchowego. Definicja ta podaje, iż zdrowie to jakiś stan, który jednak każdy człowiek może rozumieć i odczuwać dowolnie, a zależny jest od naszego osobistego samopoczucia. Jednak zdrowie to nie jakiś wymyślony i trudny do określenia stan, ale poddająca się zmianom zdolność do osiągnięcia pełni własnych fizycznych, psychicznych i społecznych możliwości sprzyjających twórczemu reagowaniu na wyzwania środowiska; jako sposób i mądrą umiejętność życia bez chorób i dolegliwości tak długo, jak to jest możliwe, ale także z nimi, jeżeli niepełnosprawności nie da się wyeliminować dostępnymi środkami. Tak więc zdrowie to możliwość prowadzenia produktywnego i sensownego życia, zarówno w sferze osobistej, jak i społecznej.
Od wieków mało interesowała nas przyczyna choroby, a szczególnie, gdy wynikała z niewłaściwego żywienia. Bardziej byliśmy zainteresowani sposobem w jaki pozbyliśmy się choroby, cierpienia i bólu. Przez wieki uczono się ją opanowywać, wzbogacając ludzką wiedzę na temat skutecznych środków leczniczych, zarówno naturalnych, jak i syntetycznych co przyczyniło się do rozwoju medycyny naprawczej, leczniczej i terapeutycznej. Oczywiście zdarzało się i zdarza, że nasze zachorowania budzą w naszym umyśle zdroworozsądkowe pytanie: co mi mogło zaszkodzić? Zawsze jednak ważniejsze jest jak przywrócić to utracone cudowne zdrowie. Nic dziwnego, że wobec silnie działających i efektownych nowych leków coraz mniej uwagi poświęca się przestrzeganiu diety, która kiedyś wśród porad lekarskich była na pierwszym miejscu. Dziś, rozwinęła się wiara w leki, które dawniej owiane były tajemniczą wiedzą zielarzy, alchemików czy znachorów, a dziś coraz to nowych nazw farmaceutycznych. Podczas gdy dietetyka ludzi chorych powoli się rozwijała, to żywienie ludzi zdrowych pozostało i jak widzimy pozostaje nadal domeną własnego wyboru, Każdy najlepiej wie co mu szkodzi , co lubi i co wybiera, choć zapewne mu zaszkodzi, ale w tej krótkiej chwili konsumpcji daje tyle przyjemności. I co nam to daje? Niestety nie jesteśmy zdrowsi, a powszechne niezadowolenie z niezaspokojonych potrzeb zdrowotnych ze strony medycyny naprawczej zaczyna nas skłaniać do zrozumienia, że nie tylko chorych należy poddać opiece, ale i zdrowych zaszczepiając w umysłach w jednych i drugich świadomość konieczności doceniania zdrowia jako wartości, która została nam dana i czynnie dbać o jego utrzymanie i doskonalenie. W profilaktyce i promocji zdrowia, leczenie schodzi na drugi plan, bo najważniejsze jest dbanie o jak najdłuższe utrzymanie danego nam zdrowia. Dotąd chorobę traktowaliśmy emocjonalnie jako nieszczęście, nie doceniając szczęścia bycia zdrowym, którego rozumnie trzeba bronić i jak podaje dr Stanisław Gołba: „w naszym umyśle ścierają się dwa poglądy, z których jeden wierzy w nadrzędność wartości życia i zdrowia, w potrzebę ich ochrony oraz we własną odpowiedzialność za nie, a drugi przeciwny w rozbudzonym podziwie dla ludzkiego rozumu, który daje zadufanemu człowiekowi niczym nie skrępowana wolność w przekonaniu, że stworzona przez niego nauka zawsze potrafi wszystko naprawić, ratować i doskonalić, co najważniejsze bez wyrzekania się własnych upodobań.” Czy ta niczym nie skrępowana nauka rzeczywiście potrafi naprawić nasze zdrowie? Na to pytanie odpowiedział w 1974 roku kanadyjski minister zdrowia M. Lalonde w swym raporcie „A New Perspective on the Health of Canadians” w którym przedstawił koncepcję czynników wpływających na nasze zdrowie. Po raz pierwszy nasze charakterystyczne codzienne zachowania zostały określone jako styl życia.

Wiara w medycynę naprawczą spowodowała, że troskę o nasze zdrowie powierzyliśmy służbie zdrowia. Minister Lalonde udowodnił, iż zachowania składające się na styl życia człowieka są w ponad 50% odpowiedzialne za jego zdrowie. To znaczy, że jest to najtańszy, najprostszy i najskuteczniejszy sposób na utrzymanie zdrowia. To spowodowało wzmożone zainteresowanie kształtowaniem i krzewieniem prozdrowotnego stylu życia. Osiągnięciem minionego stulecia było zdefiniowanie zależności pomiędzy trybem życia, a zdrowiem lub chorobą potwierdzone ogromna ilością badań. Styl życia, który wywiera niekorzystny wpływ na zdrowie człowieka, to przede wszystkim niewłaściwa dieta, brak ruchu, używki, brak dostatecznej ilości odpoczynku oraz codzienny stres. Czynniki te przyczyniają się do powstawania tzw. chorób cywilizacyjnych jak: niedomagania układu krążenia na tle miażdżycy czyli chorobę niedokrwienną serca, zawał, nadciśnienie tętnicze i udar mózgu, otyłość, cukrzycę typu II, niektóre nowotwory, jak rak płuc, piersi, jelita grubego czy osteoporoza. Wymienione schorzenia pokazują i potwierdzają ich związek z rozwojem cywilizacji i współczesnym modelem życia ludzi. Określenie czynników negatywnych stylu życia daje szansę na skuteczną profilaktykę. W badaniach odkryto coraz liczniejsze dowody świadczące o tym, iż główną przyczyną chorób cywilizacyjnych jest nieprawidłowy sposób żywienia oraz siedzący tryb życia. Takie obserwacje zapoczątkowały poszukiwanie uniwersalnego modelu w profilaktycznym żywieniu, który mógłby przeciwdziałać większości chorób cywilizacyjnych czyli dietozależnych.

Twoje zdrowie zależy od stylu życia jaki prowadzisz

Zapraszamy do wypełnienia Ankiety stylu życia, która pomoże ci zastanowić się nad tym, co możesz poprawić w swoim życiu, a co już robisz dobrze.